Giftige planten voor hond en kat

Veel amateurtuiniers zien gemakkelijk over het hoofd dat er potentieel gevaarlijke planten voor honden in hun eigen tuin groeien of planten ze zelfs zelf uit onwetendheid. Maar sommige van onze kamerplanten kunnen ook giftig zijn voor honden en katten.

Daarom is het belangrijk dat u nagaat of een plant giftig kan zijn voor uw hond voordat u haar koopt. Hoewel het vooral jonge honden zijn die aan giftige planten knabbelen of ermee in aanraking komen, omdat zij in principe de wereld willen ontdekken en daarom graag aan allerlei dingen trekken, bijten en kauwen, mogen ook volwassen dieren geen onnodig risico lopen.

Het wordt vooral kritiek als de eigenaar niet weet dat bepaalde planten giftig zijn. Mensen vermoeden bijvoorbeeld niet dat klimop een gevaar voor de pup is.

Of het nu een puppy of een volwassen hond is: Het knagen aan planten kan bij sommige honden echter ook een teken van verveling zijn. Zorg er daarom, indien mogelijk, altijd voor dat de honden genoeg te doen hebben, zodat ze niet op een voor hun gezondheid gevaarlijke ontdekkingstocht in de tuin gaan.

Er is ook een bijzonder gevaar voor katten, aangezien zij gemakkelijk op meubels en tafels kunnen springen en zo bijna alle plaatsen in de woning kunnen bereiken. Bovendien vertonen veel katten een bijzonder uitgesproken voorkeur voor het knabbelen aan malse of op grasstengels lijkende plantendelen.

Ook met snij- en weidebloemboeketten moet voorzichtig worden omgesprongen: Populaire narcisarrangementen (jonquilles), vooral tijdens de paastijd, kunnen in het ergste geval een fatale afloop hebben voor uw huisdier. De giftige planten cipreswolfsmelk of gipskruid worden vaak gebruikt als siergroen in kleurrijke boeketten. Ook met decoraties van groene planten moet voorzichtig worden omgesprongen: Vooral in de kersttijd worden soms zeer giftige planten gebruikt, zoals taxus. Bedenk ook dat het water waarin giftige planten zijn gezet (bijvoorbeeld een bosje lelietjes-van-dalen) giftig kan zijn. Vooral katten drinken vaak muf water of water uit bloemenvazen. Dit geldt ook voor het water in de kerstboomstandaard.

De gevolgen van het eten van giftige planten zijn talrijk. Het spectrum van symptomen is breed, van irritatie van de slijmvliezen tot maag- en darmproblemen, krampen, instorting van de bloedsomloop en levensbedreigende schade aan inwendige organen, bijvoorbeeld de nieren, tot ademstilstand of hartproblemen. Niet alle schade is omkeerbaar en sommige vergiftigingen eindigen in de dood.

Het onderwerp 'giftige planten' voor honden hoeft niet noodzakelijkerwijs te worden gedramatiseerd, maar het mag niet worden onderschat. Daarom is het zinvol ten minste de meest voorkomende giftige planten te kennen of ze in ieder geval uit je eigen tuin te weren. Samen met klimop, bijvoorbeeld, behoren deze planten tot de gevaarlijke planten voor honden:

Het gevaarlijke innameniveau varieert sterk van plant tot plant, aangezien de concentratie en de eigenschappen van de toxines sterk verschillen.

Als u ziet dat uw hond een plant eet, moet u die onmiddellijk uit zijn bereik verwijderen. Bewaar deze echter, ze kan later nog van pas komen bij het optreden van symptomen, de diagnose en een passende behandeling. Als u niet zeker weet of het een giftige plant was, moet u het gedrag van de hond in de daaropvolgende periode nauwlettend in de gaten houden. Een telefoontje naar een antigifcentrum kan ook waardevolle hulp bieden. De waarneembare symptomen zijn uiteenlopend en variëren van coördinatie- en ademhalingsmoeilijkheden tot kokhalzen, kwijlen, braken, problemen met de bloedsomloop of diarree. In geval van vergiftiging is onmiddellijke actie vereist. Ga bij twijfel in ieder geval naar de dierenarts; probeer niet zelf uw huisdier de plantendelen te laten uitbraken.